czy w szwajcarii jest streetfood? streetfoodfestival to moim zdaniem nie jest streetfood. to przewartościowane, wykwintne jedzenie. szwajcarii naprawdę potrzeba czegoś w rodzaju mcdonalda, ale z ziemniakami i przekąskami serowymi. w każdej małej wiosce w szwajcarii jest miejsce z kebabem. ale ani jednego szwajcarskiego stoiska z jedzeniem ani nic takiego. ziemniaki są tanie, to naprawdę mogłoby się wyróżniać.

Dlaczego, do cholery, topią swoje frytki, które w innym wypadku wyglądałyby smakowicie, w keczupie i sprzedają przewrócone burgery, które wyglądają, jakby ktoś już je ugryzł? To powiedziawszy, nie mogę nic powiedzieć o smaku na podstawie zdjęć, ale wygląd? Obrzydliwy.

Osobiście nigdy nie lubiłem szwajcarskiego jedzenia ulicznego. Wurscht mit Brot, frytki z mrożonego opakowania, musztarda i ketchup z tych dużych dozowników – to jest to, do czego byłem przyzwyczajony, jeśli chodzi o szwajcarskie jedzenie uliczne. A kebab też stał się dość nudny przez długi czas. Dopiero kilka lat temu w okolicy pojawiły się tajskie stragany uliczne i naprawdę polubiłem to jedzenie.

Poza tym zgadzam się, jedzenie uliczne w innych krajach jest o wiele lepsze, mógłbym ograniczyć się do jedzenia wyłącznie ulicznego, zwłaszcza w krajach azjatyckich.

Myślę, że są narodowości, które są lepiej akceptowane niż inne. Z tego, co widziałem/słyszałem, w latach 70. Hiszpanie/Portugalczycy/Włosi byli do bani (biedni imigranci, którzy przyjechali do kraju jak bydło, żeby pracować w budownictwie itp.), potem przyszły narodowości wschodnie i S/P/I byli bardziej lubiani (spójrz, jacy są mili i dobrze zintegrowani), a oni ich nie lubili, i tak dalej.

W telewizji RTS jest film dokumentalny o imigracji, w którym mowa jest o tym, że zanim pojawili się zagraniczni imigranci, waderzy byli wrogo nastawieni do fribourgois itp.

Zawsze jest jakiś nowy gorszy imigrant. Trudno być na bieżąco 🤣 na szczęście imspanish i Valaisans bardziej mnie (w pracy) drażnią za to, że mieszkam w Vaud, niż za to, że jestem Hiszpanem 🤣🤣

Chcę, żebyście zrozumieli, że to jest w dużej mierze kwestia psychologiczna i opiera się na założeniach, ale także osobistych doświadczeniach itd. Na przykład, jeśli jesteś Azjatą lub czarnoskórym, a oni spotykają się wyłącznie z miłymi ludźmi, będą oczekiwać, że ty będziesz taki sam.

Wielu nie lubi Brytyjczyków, na przykład, co ma więcej wspólnego z faktem, że Brytyjczycy potrafią być tak głośni i niegrzeczni na wakacjach, więc to bardziej wiąże się z nieszanującym zachowaniem. Brytyjczycy są świetni moim zdaniem.

Odpowiadając na Twoje pytanie: nie, w Szwajcarii nie będzie dyskryminacji ze względu na rasę itp. i ogólnie rzecz biorąc, ludzie będą Cię szanować, pomijając kwestie związane z ich własnymi doświadczeniami, które właśnie opisałem.

Jestem Amerykaninem, ale jestem potomkiem szwajcarskich Holendrów z Pensylwanii, którzy przybyli z Zurychu i Berna, więc mam nadzieję, że uda mi się tego uniknąć. Czekam na kulturowe normy szwajcarskie. Jestem autystyczny i wolę ciszę, nienawidzę small talku i chciałbym nauczyć się przynajmniej standardowego niemieckiego, szwajcarskiego niemieckiego i szwajcarskiego francuskiego.

Jeśli wszystko pójdzie dobrze w tym roku, będę mieszkać w Szwajcarii do końca 2025 roku i planuję uzyskać obywatelstwo po 8-10 latach. Jeśli ktoś jeszcze tam mieszka lub też się przeprowadza (najpewniej będę poza Zurychem), śmiało napiszcie do mnie lub dodajcie mnie. Chętnie poznam znajomych przed wyjazdem. Mam nadzieję, że uda mi się stąd wydostać, zanim Orange Boy powstrzyma nas przed wyjazdem.

Eh, powiedziałbym, że nie lubią wszystkich obcokrajowców, ale zdaje się, że niektórych nie lubią bardziej, ci z Bałkanów są bardziej nienawidzeni niż inni… Miałem kolegę, który urodził się tutaj i mówił wysokim niemieckim z bardzo mocnym szwajcarskim akcentem, który zmienił swoje nazwisko na nazwisko swojej żony, ponieważ jego było Serbem.

Jestem Amerykaninem, a mój partner jest Duńczykiem i generalnie słyszymy zwykłe poziomy „robisz coś źle Ausländer!”, mimo że jesteśmy tu od dawna… Ale generalnie mamy łatwiej niż inni w pracy. Uważam, że Szwajcarzy Francuzi są o wiele bardziej towarzyscy i naprawdę chcą się przyjaźnić niż Szwajcarzy Niemcy. W tej pracy (wielka czwórka) było dużo wrogości między szwajcarskimi partnerami a zagranicznymi partnerami – wszyscy z UE, głównie Holendrzy.

Tak, Szwajcaria jest ksenofobiczna i to jedyne miejsce, w którym ktoś był wobec mnie jawnie rasistowski. Nienawidzą tego, że jestem Amerykanką, a jedna osoba powiedziała mi, że moje (zupełnie nieamerykańskie) imię sprawia, że ​​brzmię jak terrorystka. Ale gdy już znajdziesz tę jedną Szwajcarkę, która jest gotowa przedstawić cię innym znajomym („nie, nie! Ona jest spoko!”), wszystko jest w porządku, a codzienna, przypadkowa ksenofobia (zwykle nie rasizm, zazwyczaj nie słyszą mojego imienia) nie wydaje się już taka zła.

Powiedziałbym, że to zależy w dużej mierze od tego, gdzie chcesz się integrować. Wieś-miasto, rodzaj edukacji, klasa,… w przypadku niektórych grup możesz być tak bardzo zintegrowany, jak to możliwe, a i tak zawsze będziesz „inny”, niektóre grupy integrują cię od samego początku. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​szczególnie ci, którzy mieli okazję zobaczyć wiele świata i zdobyć dobre wykształcenie, włączają ludzi dużo wcześniej niż ci, którzy zawsze mieszkali w tej samej wiosce na wsi. Widać to również w głosowaniach publicznych. Im mniej obcokrajowców mieszka gdzieś, tym bardziej głosują na prawicę (SVP), podczas gdy bardzo międzynarodowe miejsca, takie jak Zurych/Genewa, głosują przeciwko ograniczeniom dla obcokrajowców.

Chcę tylko zaznaczyć, że stereotypy stanowią jedynie wstępne, trafne przybliżenie, dopóki nie zdobędziesz więcej informacji.

Mam na myśli to: jeśli większość ludzi z kraju X zachowuje się w sposób, którego nie lubisz, a ty spotykasz kogoś z kraju X, możesz początkowo być ostrożny. Jednak gdy poznasz ich jako jednostki, ich pochodzenie nie ma już znaczenia – będziesz reagować na nich na podstawie tego, jacy naprawdę są.

Komentarz Mesapholisa pokazuje, co mam na myśli. Niektórzy Niemcy wydają się niegrzeczni i aroganccy. Więc spotykasz Niemca i czekasz, żeby zobaczyć, jacy są. Znam Niemców, którzy absolutnie pasują do stereotypu. Jednak dwóch moich dobrych przyjaciół to Niemcy i wcale tacy nie są.

Opowiadałem już tę historię, ale ludzie, którzy mówią „nie”, tak naprawdę nie mają pojęcia, o czym mówią.

Jestem czarny. Nigdy nie miałem problemów z powodu koloru skóry. Byłem stale prześladowany i wyśmiewany przez współpracowników za to, że jestem Francuzem, do tego stopnia, że ​​powiedziałem ludziom, że jestem Anglikiem (podwójne obywatelstwo). Będziesz miał problemy, jeśli jesteś Włochem, a oni też nie lubią Amerykanów. Jakaś biedna dziewczyna na tym subie zapytała o życie studenckie, odkąd się tu przeprowadziła, a dwie osoby zaczęły się do niej odnosić z góry i były niesamowicie niegrzeczne tylko dlatego, że jest Amerykanką.

Zależy jednak, gdzie jesteś. Nie miałem większych problemów z tym, że jestem Francuzem w szwajcarsko-niemieckiej części, ale w szwajcarsko-francuskiej części Francuzi są absolutnie nienawidzeni (mimo że kupują tam tańsze artykuły spożywcze).