Szwajcarzy są niewiarygodnie grzecznym narodem. Jednak ich formalność i powściągliwość, nie mówiąc już o nieśmiałości, często może być mylona z dobrymi manierami.

Szwajcarska formalność przejawia się w uścisku dłoni, który przechodzi do absurdalnych rozmiarów. Nawet dzieci w wieku szkolnym podają sobie ręce podczas spotkań na ulicy. Kiedyś znani właścicielowi sklepu, klienci kwalifikują się do listy uścisku dłoni, aby za każdym razem, kiedy pojawiają się na terenie sklepu, dokładnie uścisnąć sobie dłoń. Wszyscy klienci, zwykli lub nie, otrzymują ciepłe pozdrowienia w szwajcarskich sklepach, a na pożegnanie mówią odpowiedniki “miłego dnia” i “miłej niedzieli”.

Różnorodne szwajcarskie języki również nie pomagają ludziom się zrelaksować. Wszystkie mają formalną i znaną formę “you” – Sie i du, vous i tu, lei i tu. Nastolatki od pierwszego spotkania będą się nawzajem nazywać znajomą formą, ale kiedy już dorosną, te dwie formy “ty” pozostają solidną barierą. Nie można nawet zrelaksować się po przekroczeniu uświęconego podziału między formą formalną a znajomą. Równie niegrzecznie jest się mylić w drugą stronę.

Zrzucanie imienia w Szwajcarii
Ważne jest, aby pamiętać nazwiska i imiona innych ludzi w Szwajcarii. Szwajcarzy nie są w stanie po prostu powiedzieć “dzień dobry” swoim sąsiadom, ale zawsze muszą podawać ich imiona.

Niegrzecznie jest też odbierać telefon tylko “hello”. Szwajcarzy odbierają swoje telefony z imieniem i nazwiskiem. Dzwoniący musi pamiętać nie tylko o tym, by powiedzieć “do widzenia”, ale także o tym, by używać imienia i nazwiska drugiej strony.

Podobnie, dzwoniąc w interesach lub prywatnie, Szwajcarzy zawsze podają swoje imię i nazwisko. Tak więc podczas telefonowania z zapytaniem w książce telefonicznej lub informacją o pociągu, pierwszą rzeczą, którą się robi, jest wymówienie swojego nazwiska.