Dzielić
Polak w Szwajcarii
Zgubiłeś swoje hasło? Podaj swój adres e-mail. Otrzymasz link i utworzysz nowe hasło e-mailem.
Proszę krótko wyjaśnić, dlaczego uważasz, że to pytanie powinno zostać zgłoszone.
Proszę krótko wyjaśnić, dlaczego uważasz, że ta odpowiedź powinna zostać zgłoszona.
Wyjaśnij krótko, dlaczego uważasz, że ten użytkownik powinien zostać zgłoszony.
Kiedy przyjechałem do Szwajcarii, mieszkałem w wiosce wysoko w górach, więc musiałem jeździć autobusem, żeby dojechać do centrum miasta. Boże, bałem się za każdym razem, kiedy zjeżdżaliśmy w dół! Kierowca jechał tak szybko, autobus zbliżał się tak blisko klifu, a mimo to byłem jedynym, który miał zapięte pasy lol Musisz mieć spore umiejętności, żeby codziennie jeździć w górę i w dół gór.
Autobusy są specjalnie zbudowane z krótkim rozstawem osi (koła przednie i tylne są bliżej siebie niż normalnie), co pozwala na wykonywanie o wiele ciaśniejszych zakrętów na serpentynach, ale za cenę ogromnego tyłka (a czasami nosa), który ma tendencję do gwałtownego bujania. Kiedyś jeździłem ciężarówką TV o podobnym rozstawie osi i, o człowieku, patrz na ten tyłek. Mój przyjaciel prawie zabił swojego brata tą ciężarówką – gdzieś jest zdjęcie z jego bratem i mokrym paskiem na kurtce. Został przygwożdżony między ścianą a zderzakiem. Jeszcze kilka cm…
Widziałem coś podobnego podczas mojej wizyty w Mjondalen w Norwegii. Autobus był ogromny, a kierowca po prostu jechał po bardzo ciasnych zakrętach, zbliżając się do prawie każdego światła i znaku drogowego, ale nigdy nie dotknął żadnego z nich.
Chociaż kierowcy Postauto muszą być bardziej wykwalifikowani niż inni kierowcy autobusów. Ponieważ Postauto często jeździ po górskich drogach i drogach przejazdowych, wiele z nich jest bardzo wąskich. Postauto zazwyczaj jeżdżą i zatrzymują się na stacjach i w miastach, do których nie można dojechać SBB lub innymi środkami transportu publicznego. Nadal jest bardzo imponujące, jakie umiejętności mają ci kierowcy, ogromny szacunek dla nich.